doku 44

Mikhail M. Bakhtins (eller har eg skrive namnet feil att no?) Spørsmålet om talegenrane får meg til å hugsa då eg kom inn på rommet til han mannen, for eg var jo vaken og stått opp før han, og so stod han der heilt naken , og eg kunne jo ikkje lata vera å klemma han, og han sa "det ville jo vore teit om eg skulle bruka tid på kle på meg før eg opna døra for deg", og det er det tydelegaste dømet eg har sett på at forventninga om kva den andre skal svara alltid er ein del av ytringa, so tydeleg at eg får det ikkje ut av hovudet mitt, sjølv om eg blunkar og ler